தமிழ்-பொருள் விளக்கம்.

தமிழ் எனில் இனிமை,நீர்மை எனப்பொருள் கூறுகிறது,பிங்கலநிகண்டு!நீர்மை எனில்  குளிரா?நெகிழ்வா? இரண்டும்.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

'மலையாளக்காற்றே வா'!----சிற்பியின் கவிதை வழி உறவுப்பாலம்!

        மலையாளக்காற்றே வா!-சிற்பியின் ரசனை,கற்பனை,பூகோள அறிவு,கவிதைவழி உறவுப்பாலம்;                                                  CŸH! CŸH ð£ô²ŠHóñEò‹ èMë˜, ªñ£Nªðò˜Šð£÷˜, «ðó£CKò˜, Þîö£CKò˜ Cø‰î èMë˜, ¹è›ªðŸø è™Mò£÷˜, Þô‚Aò Þîö£CKò˜, âùŠ ð¡ºè‹ ªè£‡ì å¼ ð™¶¬ø ÜPë˜. «è£¬õ ñ£õ†ì‹, ªð£œ÷£„C õ†ì‹ ݈¶Šªð£œ÷£„C Aó£ñˆF™ Hø‰îõ˜. «èó÷ ñ£Gô‹ ð£ô‚裆®™ àœ÷ îˆîñƒèô‹ YL G¬ù¾ àò˜G¬ôŠ ðœOJ™ ðœOŠð®Š¬ð º®ˆî£˜. 1953 Ý‹ ݇´ F¼„C üñ£™ ºèñ¶ è™ÖKJ™ Þ¬ìG¬ô è™M ðJ¡ø£˜. ܇í£ñ¬ôŠ ð™è¬ô‚èöèˆF™ H.ã., Ýù˜v (îI› Þô‚Aò‹) èŸÁ, 1958 ºî™ ªð£œ÷£„C ï™ôºˆ¶ ñè£Lƒè‹ è™ÖKJ™ MK¾¬óò£÷ó£è Þ¼‰îõ˜. 1989-Þ™ «è£¬õ ð£óFò£˜ ð™è¬ô‚ èöèˆF™ îI›ˆ¶¬øˆ î¬ôõó£èŠ ªð£ÁŠ«ðŸÁ 1997 õ¬ó CøŠ¹øŠ ðE¹K‰¶ 挾 ªðŸø£˜. ªñ£Nªðò˜Š¹‚è£è¾‹(2001), ð¬ìŠHô‚Aòˆ¶‚è£è¾‹ (2003) Þ¼º¬ø ê£AˆFò Üè£îI M¼¶ ªðŸøõ˜. îIöè ÜóC¡ ð£«õ‰î˜ M¼¶, °¡ø‚°® Ýbù‹ èHô˜ M¼¶, F¼õù‰î¹ó‹ îI›„ êƒè ñè£èM àœÙ˜ M¼¶, ͈î ⿈î£÷¼‚è£ù L™L «îõCè£ñE M¼¶ å¼ Aó£ñˆ¶ ïF (1998) (ê£Aˆò Ü裪îI M¼¶ ªðŸø¶) ÌxòƒèO¡ êƒAL (îIöè Üó² ðK² ªðŸø¶) (1999) âùŠ ðô M¼¶èœ ªðŸøõ˜.                   மலையாளக்காற
Read more

தத்துவ நோக்கில் பாரதி

Image
தத்துவ நோக்கில் பாரதி  -முனைவர் ச.இரமேஷ்.                             ‘ தத் ’ என்ற உபநிடத மகாவாக்கியத்திற்கு ‘ அது ’- அப்பரம்பொருள் என்று பெயர் . தத்துவம் என்றால் இறைவனைப்பற்றிய உண்மை எனப்பொருள் கொள்ளலாம் . பாரதி காசியில் கல்வி பயின்றவர் . ஆகையால் வேத வேதாந்தங்களில் மெய்யுணர்வு பெற்றிருந்தார் . அவரது வாழ்வும் வாக்கும் இதை மெய்ப்பிக்கக் காணலாம் . அவரது பாடல்களில் அனைத்து மதங்களையும் ஏற்று ஒரு பொதுப்பார்வை கொண்டிருந்தாலும் அவர் ஒரு அத்வைதியாக விளங்கினார் . பாரதியை விளங்கிக்கொள்ளச் சில தத்துவ விளக்கங்களை அறிந்து பின்னர் பாரதியின் பாடல்கள் வழி அவரது தத்துவ நோக்கை ஆராய்கிறது இக்கட்டுரை . வேதாந்தம் ; வேதாந்தம் என்பதற்கு வேதத்தின் முடிந்த முடிபான அறிவு என்று பொருள் . இது பலவாகப் பிரிந்துள்ளது . அவற்றைப் பின்வருமாறு காணலாம் .    ‘ த்வைதம் ’- என்றால் இரண்டு என்று பொருள் . அதாவது இறை , உயிர்கள் ஆகியவை வேறு வேறானவை . ஒன்றல்ல என்பதே த்வைத தத்துவமாகும் . ‘ அத்வைதம் ’ - என்பது இரண்டு அற்றது அதாவது இறையும் உயிர்கள
Read more

தொல்காப்பியத்தில் மெய்யியல்(தத்துவம்)

1.”மெய்யோடு இயையினும் உயிர் இயல் திரியா”-தொல்காப்பியம்,எழுத்ததிகாரம்-நூற்பா10. இலக்கணம்;-மெய் எழுத்துக்களுடன் உயிர் எழுத்துக்கள் சேர்ந்தாலும் உயிரின் அளவு (ஓசை ஒலிக்கும் அளவு) குறையாது-இது இலக்கணம். மெய்யியல்;- உயிர் முன் செய்த ஊழ்வினைக்கு (கர்மா) ஏற்ப ஏற்ற உடலுடன் சேர்ந்தாலும் உயிரின் தன்மை மாறாது. 2.”மெய்யின் வழியது உயிர் தோன்று நிலையே” -தொல்காப்பியம்,எழுத்ததிகாரம்-நூற்பா18 இலக்கணம்;-உயிர்மெய் எழுத்துக்களில் மெய்முன்னரும் உயிர் பின்னரும் ஒலிக்கும். மெய்யியல்;-உயிர்க்கு வடிவம் இல்லை எனவே அது கொண்ட உடலின் வழி தன்னை உணர்த்துகிறது. 3.”வினையெனப் படுவது வேற்றுமை கொள்ளாது நினையும் காலைக் காலமொடு தோன்றும்” -தொல்காப்பியம்,சொல்லதிகாரம்,வினையியல்-நூற்பா 1 இலக்கணம்;- வினைச்சொல்  ஐ,ஆல்,கு முதலிய வேற்றுமை உருபுகளை ஏற்காது,ஆராய்ந்து பார்த்தால் காலம்காட்டும். மெய்யியல்;-நாம் செய்த வினைகளுக்கு ஏற்ற நன்மை,தீமைகள் பிறரைச்சேராது நம்மையே சேரும்.அதுவும் தக்ககாலத்தில் வந்து சேரும்.இலக்கியப்பயில்வுகள்: ஊழ்வினை உறுத்து வந்து ஊட்டும்-சிலப்பதிகாரம்,தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா-புறநானூறு.
Read more